Dinsdag 12 mei:
Naar de ‘Zeelinde’ in De Haan. Weer een verrassingstocht (na de bedevaart van vorige week), en dan nog een tweedaagse! Jeroen organiseert! Wat zal dat worden???
We arriveren met de zon en een flinke bries in de ‘Zeelinde’: een luxueus zorghotel, ook van vzw De Lindeboom. Een riante inkom! Een superlekker, feestelijk middagmaal.
In de milde middagzon starten de twee busjes. Waar naartoe? We gissen en vissen… maar ze zeggen niets! Geen succes voor de vraagstaarten. Ja toch: Gistel, Torhout? We raden en raden… Diksmuide? Ijzertoren? Dodengang? Nagel op de kop.
We bezoeken het indrukwekkende ‘museum van de Ijzer’ in de toren. Het inleidende filmpje grijpt je recht naar het hart. Op de 22ste verdieping ontplooit een weids panorama, machtig, magnifiek. Je ziet de kustlijn. In de rondgang door een paar andere verdiepingen een expositie, die de wreedheid en onmenselijkheid van WO1 nog onderstrepen. Nog even langs ‘de dodengang’, een blik op de grilligheid en de ruwheid van de loopgraven.
Op de markt van Diksmuide een lekkere versnapering: een pannenkoek of een ‘Hapkin, met een ratelende en gezellige babbeling!
Daarna terug door ons prachtig Vlaamse platteland: “Le plat pays qui est le mien…”, zoals J. Brel zingt. De Zeelinde rijst dromend in de late middagzon. Ovenvers rozijnenbrood met keuze van beleg en drank. En dat noemen ze dan een licht avondmaal: njam!
We stappen door de leuke inkom naar de bar. Tijd voor de verkiezingen. Opsplitsing in 2 groepen: mannen en vrouwen apart. Jeroen leidt de 3 rondes, afwisselend, mannen winnen, vrouwen winnen. En “een strenge jury!” Ook Linda en Jan spelen mee. Uiteindelijk winnen de twee koekoekswalsers de miss- en mistertitels: Annie en Georges. Haalt Jeroen ook 10/10 voor de presentatie? Proficiat, wij vonden het leuk!
Nu wordt ook alles duidelijk. De hele trip is het project voor het eindwerk (zeg maar thesis) van Jeroen als animator. En wij draaien graag mee, zotcontent van onze straffe Lindeboomdag.
In onze luxueuse hotelkamer proberen we te slapen. Of zijn we te moe? Slaapwel en tot morgen.
Woensdag 13 mei:
“Een nieuwe lente(dag) en een nieuw geluid”, Herman Gorter. Weer wacht ons een dag vol verrassingen… Want ze blijven zwijgen, terwijl ze ons in de watten leggen.Onbijtbuffet: het smaakt prima.
En wie gaat er mee naar zee? Iedereen natuurlijk! In een wip zijn we bij dat unieke strand, onder een azuurblauwe hemel, niet een klein windje. De verrassing: onder groot jolijt van alle bewoners een rit op de gocart, de hele dijk, heen en terug. Graag een terrasje nu. We arriveren op een zomers plaatsje, met zicht op zee. Met een fijn drankje; om 100 jaar te worden hier.
Een rustig en lekker middagmaal op ons vertrouwde plekje. Einde van onze tweedaagse in zicht. Een hartelijk afscheid van onze zonnige Zeelinde, waar Ruben met zijn charmant team ons zo verwend hebben. “Tot weerziens!”
Nu naar huis, en toch nog niet. Nog een uurtje zonnen in strandclub de CABO in Blankenberge: de zee, de zeilboten, de havengeul. Daarnet loopt een vissersschip binnen. Zalig!
Een leuke, superleuke, geslaagde tweedaagse. Jeroen, proficiat! Benieuwd naar het algemeen en gedetailleerd rapport van de jury!
Met veel dank en bewondering voor deze unieke realisatie van de Lindeboom. Dank aan Jan, aan ons team: Bjorn, Nick, Tommy, Jeroen, zr. Kristien. Voor herhaling vatbaar! Amen, alleluia!
Zr. Renildis.
