Grootouders, ze zijn er om te koesteren…
We proberen dezelfde waarden na te streven…
We zijn blij dat ze er zijn en dat we ze nog hebben!
Ze waren toen wij nog kind waren, altijd de beste plaats om te logeren.
Samen ravotten, spelletjes spelen, alles kan en niets moet.
Ook proberen we de bewoners te verzorgen als zijn het onze eigen grootouders.
En op die manier was ik enorm trots om met de bewoners op bezoek te gaan naar mijn grootouders. Opa zijn ogen fonkelden van fierheid en trots dat hij dit bezoek mocht ontvangen, oma haalde alles uit de kast, koekjes – chocolaatjes – koffie, en zelfs wijn of leffe, om ons een aangename namiddag te bezorgen.
De bewoners voelden zich welkom, hebben ervan genoten en uitten dit ook. Sommigen vonden het superleuk dat ze ‘iets nieuws van vroeger’ hebben leren kennen.
Dat iets van vroeger was de eigenlijke reden van ons bezoek. Tijdens mijn werk leer ik de bewoners hun familie kennen, nu kon ik aan hen de mijne eens leren kennen. Maar ik wilde hen vooral tonen waarom ik mijn grootouders oma en opa Bolle noem en wat ik daar vroeger veel gedaan heb.
Er ligt namelijk bij hen thuis sinds jaar en dag een krulbolbaan.
Nu nog altijd zijn ze daar elke zondagavond, met een groep vrienden en kennissen, op te vinden. Ze spelen dan 2 of 3 wedstrijden afhankelijk van de lengte, tegen elkaar. Er worden door loterij 2 ploegen samengesteld die tegen elkaar strijden, zo snel mogelijk tot 15 punten. Maar nu was het aan ons, om onze kunsten eens te tonen. Iedereen kreeg de kans om het te proberen, na de deskundige uitleg van opa. De één met al meer succes dan de ander, het is namelijk minder simpel dan het lijkt. Maar leuk vond iedereen het zowiezo.
Achteraf kunnen we terugblikken op een mooie namiddag met een uitnodiging op zak om deze zomer nog eens terug te komen.
Bedankt oma en opa,
groeten Björn
groeten Johan, Tommy, Nick, bewoners OLVO en bezoekers DVC Lindenhove
